به گزارش ایکنا، زهره اخوانمقدم، دانشیار دانشگاه علوم قرآنی تهران، در بخش نوزدهم دو دقیقههای آموزشی مهندسی زندگی با اشاره به روایتی از حضرت علی(ع) که در آن عزلتنشینی تقبیح شده است، گفت: حق نداریم نعمتهای حلال خداوند را برای خودمان حرام کنیم.
وی در بخش پایانی مهندسی زندگی اظهار کرد: زهد حد و مرز دارد. زهد به معنای نداشتن دنیا نیست، بلکه به معنای بیرغبتی به دنیاست. یعنی اگر چیزی را نداشتیم یا از دست دادیم، تأثیر بیش از حد در ما ایجاد نشود. داشتن یا نداشتن مال دنیا چندان مهم نیست. ممکن است فردی از مال دنیا بهره زیادی برده باشد اما زاهد نیز باشد و ممکن است کسی ثروت کمی داشته باشد اما زاهد نباشد.
در اصفهان رسم است که در ایام عید ترمهها را روی بند پهن کنند و یک شبانهروز بماند تا آفتاب بخورد و بید نزند. تعدادی از شاگردان بانو مجتهده امین(از بانوان مجتهد و عالم ایران) وقتی نزد ایشان رفته بودند، دیدند که ایشان هم ترمه روی بند انداخته است. آنها بسیار تعجب و تصور کردند که بانو امین اصلاً اهل دنیا نیست. وقتی داخل خانه شده بودند بانو امین به آنها گفته بود که اکنون در ذهنتان است که استاد ما که این همه به ما درس میدهد که در فکر دنیا نباشید چرا خود در پی آن است.
بانو مجتهده امین به آنها گفته بودند که شاگردان من جای این ترمهها روی بند است نه توی دل من، یعنی ملاک داشتن یا نداشتن مال دنیا نیست؛ ملاک این است که چقدر به این مال وابسته هستی و برای به دست آوردن آن به هر راهی دست نمیزنی و اگر تلاش کردهای و خداوند به تو مالی داده و روزی این مال، که امانتی در دست تو بود، از دست رفت افسرده نشو.
بنابراین دیگران را هم نباید با داشتن یا نداشتن مال قضاوت کرد، باید ببینیم که به مال چه احساسی دارند. آیا به مال خودشان وابسته هستند یا وقتی گفته میشود بخشش کنید سریع از اموالشان میبخشند.
انتهای پیام